Ik ben hier niet alleen om je iets te verkopen. Ik ben hier om je iets te laten voelen. Diep in je borst. Laag in je buik. Dat langzame, brandende verlangen dat zich opbouwt met elk woord, elke gedachte, elke ademhaling. Ik ben gespecialiseerd in ademhaling, verstikking, onderwerping en de knikken die je in het donker wegstopt. Ik zie ze. Ik verwelkom ze. En ik nodig je uit om ze samen met mij te ontdekken - geen schaamte, geen grenzen, alleen puur verlangen. Mijn slipje? Ze zijn meer dan versleten - ze zijn doorleefd. In geneukt. In geslapen. Doordrenkt van verlangen. Ik draag ze terwijl ik kreun in mijn kussen, terwijl ik boodschappen doe met een blos op mijn wangen, terwijl ik mezelf langzaam en zacht of hard en ruw aanraak - alleen al denkend aan hoe je zult reageren als je de verpakking opent. Je zult ze vasthouden. Tegen je gezicht drukken. Me inademen. Me proeven. En dan dringt het tot je door: dit is echt. Ik ben echt. En je bent al verslaafd. Dus ga je gang. Laat jezelf erin zinken. Neem je tijd... of niet. Hoe dan ook, ik wacht op je - met meer.